ξη. 30
[σεξτ. 1]
Ὅταν εἰσίῃς πρός τινα τῶν ὑπερεχόντων, μέμνησο
ὅτι καὶ ἄλλος ἄνωθεν βλέπει τὰ γιγνόμενα καὶ ὅτι
ἐκείνῳ σε δεῖ μᾶλλον ἀρέσκειν ἢ τούτῳ.
[σεξτ. 2]
ἐκεῖνος οὖν
σου πυνθάνεται "φυγὴν καὶ φυλακὴν καὶ δεσμὰ καὶ
θάνατον καὶ ἀδοξίαν τί ἔλεγες ἐν τῇ σχολῇ;" "ἐγὼ ἀδιάφορα.
[σεξτ. 3]
" "νῦν οὖν τίνα αὐτὰ λέγεις; μή τι ἐκεῖνα ἠλλάγη;"
"οὔ." "σὺ οὖν ἠλλάγης;" "οὔ." "λέγε οὖν τίνα ἐστὶν
ἀδιάφορα." <"τὰ ἀπροαίρετα."> "λέγε καὶ τὰ ἑξῆς."
"
[σεξτ. 4]
3ἀπροαίρετα οὐδὲν πρὸς ἐμέ." "λέγε καὶ τὰ ἀγαθὰ
τίνα ὑμῖν ἐδόκει;" "προαίρεσις οἵα δεῖ καὶ χρῆσις
φαντασιῶν." "τέλος δὲ τί;" "τὸ σοὶ ἀκολουθεῖν."
"
[σεξτ. 5]
3ταῦτα καὶ νῦν λέγεις;" "ταὐτὰ καὶ νῦν λέγω." ἄπ[ε]ιθι
λοιπὸν ἔσω θαρρῶν καὶ μεμνημένος τούτων καὶ ὄψει
τί ἐστι νέος μεμελετηκὼς ἃ δεῖ ἐν ἀνθρώποις ἀμελετήτοις.
[σεξτ. 6]
ἐγὼ μὲν νὴ τοὺς θεοὺς φαντάζομαι ὅτι πείσῃ τὸ
τοιοῦτον "τί οὕτως μεγάλα καὶ πολλὰ παρασκευαζόμεθα
πρὸς τὸ μηδέν;
[σεξτ. 7]
τοῦτο ἦν ἡ ἐξουσία; τοῦτο τὰ πρόθυρα,
οἱ κοιτωνῖται, οἱ ἐπὶ τῆς μαχαίρας; τούτων ἕνεκα τοὺς
πολλοὺς λόγους ἤκουον; ταῦτα οὐδὲν ἦν, ἐγὼ δ' ὡς μεγάλα παρεσκευαζόμην."
|