Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris

Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris
By P. Ovidius Naso
Edited by: R. Ehwald

Leipzig B. G. Teubner 1907

Perseus Documents Collection Table of Contents

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Funded by The Annenberg CPB/Project

Leander Heroni

Quidquid erit, patiar, liceat modo corpus in auras
Tollere, quod dubia saepe pependit aqua.
Interea, dum cuncta negant ventique fretumque,
Mente agito furti tempora prima mei.
[55] Nox erat incipiens namque est meminisse voluptas
Cum foribus patriis egrediebar amans.
Nec mora, deposito pariter cum veste timore
Iactabam liquido bracchia lenta mari.
Luna fere tremulum praebebat lumen eunti
[60] Ut comes in nostras officiosa vias.
Hanc ego suspiciens, 'faveas, dea candida,' dixi,
'Et subeant animo Latmia saxa tuo!
Non sinit Endymion te pectoris esse severi.
Flecte, precor, vultus ad mea furta tuos!
[65] Tu dea mortalem caelo delapsa petebas;
Vera loqui liceat! quam sequor ipsa dea est.
Neu referam mores caelesti pectore dignos,
Forma nisi in veras non cadit illa deas.
A Veneris facie non est prior ulla tuaque;
[70] Neve meis credas vocibus, ipsa vide!
Quantum, cum fulges radiis argentea puris,
Concedunt flammis sidera cuncta tuis,
Tanto formosis formosior omnibus illa est.
Si dubitas, caecum, Cynthia, lumen habes.'
[75] Haec ego, vel certe non his diversa, locutus
Per mihi cedentes sponte ferebar aquas.
Unda repercussae radiabat imagine lunae,
Et nitor in tacita nocte diurnus erat;
Nullaque vox usquam, nullum veniebat ad aures
[80] Praeter dimotae corpore murmur aquae.
Alcyones solae, memores Ceycis amati,
Nescio quid visae sunt mihi dulce queri.
Iamque fatigatis umero sub utroque lacertis
Fortiter in summas erigor altus aquas.
[85] Ut procul aspexi lumen, 'meus ignis in illo est:
Illa meum,' dixi, 'litora lumen habent!'
Et subito lassis vires rediere lacertis,
Visaque, quam fuerat, mollior unda mihi.
Frigora ne possim gelidi sentire profundi,
[90] Qui calet in cupido pectore, praestat amor.
Quo magis accedo propioraque litora fiunt,
Quoque minus restat, plus libet ire mihi.
Cum vero possum cerni quoque, protinus addis
Spectatrix animos, ut valeamque facis.
[95] Nunc etiam nando dominae placuisse laboro,
Atque oculis iacto bracchia nostra tuis.
Te tua vix prohibet nutrix descendere in altum
Hoc quoque enim vidi, nec mihi verba dabam.
Nec tamen effecit, quamvis retinebat euntem,
[100] Ne fieret prima pes tuus udus aqua.
Excipis amplexu feliciaque oscula iungis
Oscula, di magni, trans mare digna peti!
Eque tuis demptos umeris mihi tradis amictus,
Et madidam siccas aequoris imbre comam.
[105] Cetera nox et nos et turris conscia novit,
Quodque mihi lumen per vada monstrat iter.
Non magis illius numerari gaudia noctis
Hellespontiaci quam maris alga potest;
Quo brevius spatium nobis ad furta dabatur,
[110] Hoc magis est cautum, ne foret illud iners.