Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris

Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris
By P. Ovidius Naso
Edited by: R. Ehwald

Leipzig B. G. Teubner 1907

Perseus Documents Collection Table of Contents

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Funded by The Annenberg CPB/Project

Poem 6

Hypsipyle Iasoni

Lemnias Hypsipyle, Bacchi genus, Aesone nato
Dicit, et in verbis pars quta mentis erat:
Litora Thessaliae reduci tetigisse carina
Diceris auratae vellere dives ovis.
Gratulor incolumi, quantum sinis; hoc tamen ipsum
Debueram scripto certior esse tuo.
[5] Nam ne pacta tibi praeter mea regna redires,
Cum cuperes, ventos non habuisse potes;
Quamlibet adverso signatur epistula vento.
Hypsipyle missa digna salute fui.
Cur mihi fama prior de te quam littera venit:
[10] Isse sacros Marti sub iuga panda boves,
Seminibus iactis segetes adolesse virorum
Inque necem dextra non eguisse tua,
Pervigilem spolium pecudis servasse draconem,
Rapta tamen forti vellera fulva manu?
[15] O ego, si possem timide credentibus ista
'Ipse mihi scripsit' dicere, quanta forem!
Quid queror officium lenti cessasse mariti?
Obsequium, maneo si tua, grande tuli!
Barbara narratur venisse venefica tecum,
[20] In mihi promissi parte recepta tori.
Credula res amor est; utinam temeraria dicar
Criminibus falsis insimulasse virum!
Nuper ab Haemoniis hospes mihi Thessalus oris
Venit et, ut tactum vix bene limen erat,
[25] 'Aesonides,' dixi, 'quid agit meus?' ille pudore
Haesit in opposita lumina fixus humo.
Protinus exilui tunicisque a pectore ruptis
'Vivit? an,' exclamo, 'me quoque fata vocant?'
'Vivit,' ait. timidum quod amat; iurare coegi.
[30] Vix mihi teste deo credita vita tua est.
Utque animus rediit, tua facta requirere coepi.
Narrat aenipedes Martis arasse boves,
Vipereos dentes in humum pro semine iactos,
Et subito natos arma tulisse viros
[35] Terrigenas populos civili Marte peremptos
Inplesse aetatis fata diurna suae.
Devictus serpens. iterum, si vivat Iason,
Quaerimus; alternant spesque timorque vicem.
Singula dum narrat, studio cursuque loquendi
[40] Detegit ingenio vulnera nostra suo.
Heu! ubi pacta fides? ubi conubialia iura
Faxque sub arsuros dignior ire rogos?
Non ego sum furto tibi cognita; pronuba Iuno
Adfuit et sertis tempora vinctus Hymen.
[45] At mihi nec Iuno, nec Hymen, sed tristis Erinys
Praetulit infaustas sanguinolenta faces.
Quid mihi cum Minyis, quid cum Dodonide pinu?
Quid tibi cum patria, navita Tiphy, mea?
Non erat hic aries villo spectabilis aureo,
[50] Nec senis Aeetae regia Lemnos erat.
Certa fui primo (sed me mala fata trahebant)
Hospita feminea pellere castra manu;
Lemniadesque viros, nimium quoque, vincere norunt.
Milite tam forti terra tuenda fuit!