DE MOTIONIBUS NATVRALIBUS A Gravitate pendentibus.

   

Cap. 13. causa rarefuctionis glaciei affertur.

Ex his omnibus concludere licet, nedum extra mundum sensibilem spatium vacuum admitti debere, vt supra ostensum est, sed etiam intra corpora disseminata spatiola omnino vacua necessario ponenda esse, vt propositum fuerat.

CAP. XIII.

EX doctrina superius tradita, coronidis loco, tentabimus rationem reddere problematis admirabilis; quare sola aqua, & cætera fluida aquæ naturam participantia, vt sunt vinum, humores animalium, & plantarum, ab intenso frigore nedum non constringuntur, & ad minus spatium rediguntur, vt contingit in reliquis corporibus duris, mollibus, & fluidis; sed præterea augentur mole amplianturque, scilicet rarefiunt, & hoc fit ingenti vi. Cum ex vulgi loquendi vsu densitas a duritie non distinguatur, & fluida corpora censeantur rariora esse corporibus densis, & duris, facile suadentur nonnulli quotiescunque corpus fluidum, vt aqua induratur, & glaciei consistentiam acquirit; a vi frigoris, condensatam fuisse, non vero rarefactam; quia vero inter rare factionem, & condensationem hoc discriminis intercedit, vt in illa parua materia seu substantia corporea grande spatium occupet, cum in hac e contra copiosior substantia corporea minus spatium, & magis restrictum expleat; cumque euidentissime corpora omniatum dura, cum fluida ab actione, & vi caloris, & ignis rarefiant, & maiorem fluidiCap.