Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris By P. Ovidius Naso
Edited by:
R. Ehwald
Leipzig B. G. Teubner 1907
Perseus Documents Collection Table of Contents
Amores
Liber primus EPIGRAMMA IPSIUS
Liber secundus
Liber tertius
Epistulae (vel Heroides)
Penelope Ulixi
Phyllis Demophoonti
Briseis Achilli
Phaedra Hippolyto
Oenone Paridi
Hypsipyle Iasoni
Dido Aeneae
Hermione Orestae
Deianira Herculi
Ariadne Theseo
Canace Macareo
Medea Iasoni
Laodamia Protesilao
Hypermestra Lynceo
Sappho Phaoni
Paris Helenae
Helene Paridi
Leander Heroni
Hero Leandro
Acontius Cydippae
Cydippe Acontio
Medicamina faciei femineae
Ars Amatoria
Liber primus
Liber secundus
Liber tertius
Remedia amoris
Amores
Liber primus EPIGRAMMA IPSIUS
Liber secundus
Liber tertius
Epistulae (vel Heroides)
Penelope Ulixi
Phyllis Demophoonti
Briseis Achilli
Phaedra Hippolyto
Oenone Paridi
Hypsipyle Iasoni
Dido Aeneae
Hermione Orestae
Deianira Herculi
Ariadne Theseo
Canace Macareo
Medea Iasoni
Laodamia Protesilao
Hypermestra Lynceo
Sappho Phaoni
Paris Helenae
Helene Paridi
Leander Heroni
Hero Leandro
Acontius Cydippae
Cydippe Acontio
Medicamina faciei femineae
Ars Amatoria
Liber primus
Liber secundus
Liber tertius
Remedia amoris
Funded by The Annenberg CPB/Project |
|
Liber tertius
Est prope purpureos colles florentis Hymetti
Fons sacer et viridi caespite mollis humus:
Silva nemus non alta facit; tegit arbutus herbam,
[690] Ros maris et lauri nigraque myrtus olent:
Nec densum foliis buxum fragilesque myricae,
Nec tenues cytisi cultaque pinus abest.
Lenibus inpulsae zephyris auraque salubri
Tot generum frondes herbaque summa tremit.
[695] Grata quies Cephalo: famulis canibusque relictis
Lassus in hac iuvenis saepe resedit humo,
'Quae' que 'meos releves aestus,' cantare solebat
'Accipienda sinu, mobilis aura, veni.'
Coniugis ad timidas aliquis male sedulus aures
[700] Auditos memori detulit ore sonos;
Procris ut accepit nomen, quasi paelicis, Aurae,
Excidit, et subito muta dolore fuit;
Palluit, ut serae lectis de vite racemis
Pallescunt frondes, quas nova laesit hiemps,
[705] Quaeque suos curvant matura cydonia ramos,
Cornaque adhuc nostris non satis apta cibis.
Ut rediit animus, tenues a pectore vestes
Rumpit, et indignas sauciat ungue genas;
Nec mora, per medias passis furibunda capillis
[710] Evolat, ut thyrso concita Baccha, vias.
Ut prope perventum, comites in valle relinquit,
Ipsa nemus tacito clam pede fortis init.
Quid tibi mentis erat, cum sic male sana lateres,
Procri? quis adtoniti pectoris ardor erat?
[715] Iam iam venturam, quaecumque erat Aura, putabas
Scilicet, atque oculis probra videnda tuis.
Nunc venisse piget (neque enim deprendere velles),
Nunc iuvat: incertus pectora versat amor.
Credere quae iubeant, locus est et nomen et index,
[720] Et quia mens semper quod timet, esse putat.
Vidit ut oppressa vestigia corporis herba,
Pulsantur trepidi corde micante sinus.
Iamque dies medius tenues contraxerat umbras,
Inque pari spatio vesper et ortus erant:
[725] Ecce, redit Cephalus silvis, Cyllenia proles,
Oraque fontana fervida pulsat aqua.
Anxia, Procri, lates: solitas iacet ille per herbas,
Et 'zephyri molles auraque' dixit 'ades!'
Ut patuit miserae iucundus nominis error,
[730] Et mens et rediit verus in ora color.
Surgit, et oppositas agitato corpore frondes
Movit, in amplexus uxor itura viri:
Ille feram movisse ratus, iuvenaliter artus
Corripit, in dextra tela fuere manu.
[735] Quid facis, infelix? non est fera, supprime tela!
Me miserum! iaculo fixa puella tuo est.
'Ei mihi!' conclamat 'fixisti pectus amicum.
Hic locus a Cephalo vulnera semper habet.
Ante diem morior, sed nulla paelice laesa:
[740] Hoc faciet positae te mihi, terra, levem.
Nomine suspectas iam spiritus exit in auras:
Labor, eo, cara lumina conde manu!'
Ille sinu dominae morientia corpora maesto
Sustinet, et lacrimis vulnera saeva lavat:
[745] Exit, et incauto paulatim pectore lapsus
Excipitur miseri spiritus ore viri.
|
|