Hymns and Epigrams
By Callimachus
Edited by:
Ulrich von Wilamowitz-Moellendorff
Berlin Weidmann 1897
Perseus Documents Collection Table of Contents
Praefatio novae editionis
*(/Umnoi
ei)s *di/a.
ei)s *apo/llwna.
ei)s *)/artemin.
ei)s *dh=lon.
ei)s *loutra/ th=s *palla/dos.
ei)s *dh/mhtra.
*epigra/mmata.
Praefatio novae editionis
*(/Umnoi
ei)s *di/a.
ei)s *apo/llwna.
ei)s *)/artemin.
ei)s *dh=lon.
ei)s *loutra/ th=s *palla/dos.
ei)s *dh/mhtra.
*epigra/mmata.
Funded by The Annenberg CPB/Project |
|
ποεμ 1
Ζηνὸς ἔοι τί κεν ἄλλο παρὰ σπονδῆισιν ἀείδειν
λώιον ἢ θεὸν αὐτόν, ἀεὶ μέγαν, αἰὲν ἄνακτα,
Πηλαγόνων ἐλατῆρα, δικασπόλον οὐρανίδηισι;
πῶς καί μιν, Δικταῖον ἀείσομεν ἠὲ Λυκαῖον;
[5] ἐν δοιῆι μάλα θυμός, ἐπεὶ γένος ἀμφήριστον.
Ζεῦ δὲ μὲν Ἰδαίοισιν ἐν οὔρεσί φασι γενέσθαι,
Ζεῦ δὲ δ' ἐν Ἀρκαδίηι: πότεροι, πάτερ, ἐψεύσαντο;
"Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται": καὶ γὰρ τάφον, ὦ ἄνα, σεῖο
Κρῆτες ἐτεκτήναντο: σὺ δ' οὐ θάνες, ἐσσὶ γὰρ αἰεί.
[10] ἐν δέ σε Παρρασίηι Ῥείη τέκεν, ἧχι μάλιστα
ἔσκεν ὄρος θάμνοισι περισκεπές ἔνθεν ὁ χῶρος
ἱερός, οὐδέ τί μιν κεχρημένον Εἰλειθυίης
ἑρπετὸν οὐδὲ γυνὴ ἐπιμίσγεται, ἀλλά ἑ Ῥείης
ὠγύγιον καλέουσι λεχώιον Ἀπιδανῆες:
[15] ἔνθα σ' ἐπεὶ μήτηρ μεγάλων ἀπεθήκατο κόλπων,
αὐτίκα δίζητο ῥόον ὕδατος ὧι κε τόκοιο
λύματα χυτλώσαιτο τεὸν δ' ἐνὶ χρῶτα λοέσσαι.
Λάδων ἀλλ' οὔπω μέγας ἔρρεεν οὐδ' Ἐρύμανθος,
λευκότατος ποταμῶν, ἔτι δ' ἄβροχος ἦεν ἅπασα
[20] Ἀρκαδίη: μέλλεν δὲ μάλ' εὔυδρος καλέεσθαι
αὖτις: ἐπεὶ τημόσδε, Ῥέη ὅτ' ἐλύσατο μίτρην,
ἦ πολλὰς ἐφύπερθε σαρωνίδας ὑγρὸς Ἰάων
ἤειρεν, πολλὰς δὲ Μέλας ὤκχησεν ἁμάξας,
πολλὰ δὲ Καρίωνος ἄνω διεροῦ περ ἐόντος
[25] ἰλυοὺς ἐβάλοντο κινώπετα, νίσσετο δ' ἀνήρ
[π. 18]
πεζὸς ὑπὲρ Κρᾶθίν τε πολύστιόν τε Μετώπην
διψαλέος: τὸ δὲ πολλὸν ὕδωρ ὑπὸ ποσσὶν ἔκειτο.
καί ῥ' ὑπ' ἀμηχανίης σχομένη φάτο πότνια Ῥείη
'Γαῖα φίλη τέκε καὶ σύ: τεαὶ δ' ὠδῖνες ἐλαφραί.'
[30] εἶπε καὶ ἀντανύσασα θεὴ μέγαν ὑψόθι πῆχυν
πλῆξεν ὄρος σκήπτρωι: τὸ δέ οἱ δίχα πουλὺ διέστη,
ἐκ δ' ἔχεεν μέγα χεῦμα: τόθι χρόα φαιδρύνασα
ὦνα τεὸν σπείρωσε, Νέδηι δέ σε δῶκε κομίζειν
κευθμὸν ἔσω Κρηταῖον, ἵνα κρύφα παιδεύοιο,
[35] πρεσβυτάτηι Νυμφέων, αἵ μιν τότε μαιώσαντο
πρωτίστη γενεὴ μετά γε Στύγα τε Φιλύρην τε.
οὐδ' ἁλίην ἀπέτεισε θεὴ χάριν, ἀλλὰ τὸ χεῦμα
κεῖνο Νέδην ὀνόμηνε: τὸ μέν ποθι πουλὺ κατ' αὐτό
Καυκώνων πτολίεθρον, δ Λέπρειον πεφάτισται,
[40] συμφέρεται Νηρῆι, παλαιότατον δέ μιν ὕδωρ
υἱωνοὶ πίνουσι Λυκαονίης ἄρκτοιο.
εὖτε Θενὰς ἀπέλειπεν ἐπὶ Κνωσοῖο φέρουσα
Ζεῦ πάτερ ἡ Νύμφη σε Θεναὶ δ' ἔσαν ἐγγύθι Κνωσοῦ,
τουτάκι τοι πέσε δαῖμον ἄπ' ὀμφαλός: ἔνθεν ἐκεῖνο
[45] Ὀμφάλιον μετέπειτα πέδον καλέουσι Κύδωνες.
Ζεῦ σὲ δὲ Κυρβάντων ἑτάραι προσεπηχύναντο
Δικταῖαι Μελίαι, δὲ δ' ἐκοίμισεν Ἀδρήστεια
λίκνωι ἐνὶ χρυσέωι, σὺ δ' ἐθήσαο πίονα μαζόν
αἰγὸς Ἀμαλθείης, ἐπὶ δὲ γλυκὺ κηρίον ἔβρως.
[50] γέντο γὰρ ἐξαπιναῖα Πανακρίδος ἔργα μελίσσης
Ἰδαίοις ἐν ὄρεσσι, τά τε κλείουσι Πάνακρα.
οὖλα δὲ Κούρητές σε περὶ πρύλιν ὠρχήσαντο
τεύχεα πεπλήγοντες, ἵνα Κρόνος οὔασιν ἠχήν
ἀσπίδος εἰσαΐοι καὶ μή σεο κουρίζοντος.
|
|
