cum descensu, & eodem longitudinem definit dimetiente atque
latitudinem ab illa indifferentem, sicut in sphaera tres dimenno-
nes finitae sunt indifferentes à centro: in infinito veró circulo
atque sphaera, vndique: quas improprie dimensiones diceremus.
Quatenus tandem Antiphomti chorda atque sagitta continuó ordi-
ne subfulcientibus arcum, arcus partem, partisque insuper parti-
culam, ad illud vsque minimum in quo arcus, chorda, atque sa-
gitta in idem indiuiduum concurrunt; accidit magis atque ma-
gis diuidendo atque subfulciendo, in rectam illi aequalem cir-
culum resoluere: ex ascensu atque descensu compositus ap-
paret. Cuicumque enim curuae tum recta ita conterminae, vt
indifferentem ab illa tractum liceat inspicere, sagittam medium
ipsius illius medio connectentem poteris adscribere. duas item
altrinsecus rectas successiue semper ascendentes; à quibus
ad alias seriatim magis atque magis à centro distantes fit pro-
gressio, dum interim omnium atque singularum linearum ter-
mini á centro aequidistant. Hîc animum aduerte vt concludas
quod si realiter vel rationaliter, actualiter vel vtlibet potentia-
liter bisectio atque chordatio non habet finem, infinitas eo or-
dine magis atque magis distantes lineas licebit accipere, & con-
sequenter (rationaliter saltem atque potentialiter) inter duos
cuiuscumque sagittae terminos distantia erit infinita.
CAPVT VIII.
Polygoniam non crescere minimo,
neque circulum.
ET definitis conflatum partibus esse
Cyclum(vt est certo concrescens ordine) oportet:
Quandoquidem adiecta non exit maior ab vna
Parte, atqui senis procedit partibus vsque.
Aspicis vt radio si pars vna adiiciatur,
Non minus increscet quam senis circulus eius?
Sic quoque non minimo augetur polygonia solo,
Sed petit omne latus quantumlibet adiiciatur
Vni de reliquis: proprio ergo vt gnomone crescit
Omne figuratum, proprio numero augmina sumit.
Dic ergo vt poteris varias aequare figuras?