Inquies stupide, Ergo datur minus minimo, quandoqui-
dem hoc, quo minimum tangit minimum, est minus. Nequa-
quam (amice) sed tuo te more confundis. hic duo sunt minimi
genera. et eius quod tangit. id est partis, & eius quo fit tactus.
id est termini. Tunc sic loquere: Minima parte non datur mi-
nor pars, minimo termino (quem in minima parte opus est es-
se) non datur minor terminus: quia maiores partes maiori se
attingunt termino, minores minori. Neque omnis sphaera tan-
git sphaeram in puncto simpliciter minimo, nisi atomus quae est
minima sphaera, cuius etiam contingens punctus in genere ter-
minorum est minimus. Id tamen verum est, quod sphaera quan-
tumlibet magna non maiore sui parte neque minore aequalem
sibi tangit, quam minima aequalem sibi minimam: non tamen
sequitur eam iccirco in puncto simpliciter minimo tangere:
quia oporteret & ipsam vt tanto extremo attingatur esse miniman.
Dicant ergo Sophi. Terminus adiectus termino non facit
maius. Terminus nulla est pars. Terminus si tangeret se toto
tangeret, & ideo magnitudo non conflatur ex terminis, seu
punctis, qui sunt terminus; seu atomis, lineis, superficiebus, quae
sunt termini. Sed bene superficies magna habet minimam in
latitudine partem lineam, simpliciter veró punctum, secundum
eam significationem qua significat primam partem, non autem
terminum quo prima pars primam attingit. Itaque definias
minimum quod ita est pars, vt eius nulla sit pars, vel simpliciter,
vel secundum genus. Definias Terminum cuius ita non est a-
liqua pars, vt neque sit ipse aliqua pars, sed est quo extremum
ab extremo attingitur, vel quo pars partem, vel totum attin-
git totum: Itaque iuxta magnitudinis species est diuersus: alius
enim est lineae ad lineam, superficiei ad superficiem, corporis ad
corpus.
Reliquum nunc est videre, an oporteat vel terminos esse in-
finitos, cum sub significatione terminorum punctus tangens
punctum, linea lineam, & superficies superficiem, se totas tangamt?
Immó inquam neque horum tactus est, sunt enim quibus fit ta-
ctus aliorum, non autem quae tangunt; non sunt quae haerent, &
faciunt quantum, sed quibus alia se attingentia, contiguum vel
continuum efficiunt. Sed nunquid quoniam nulla sunt pars, &
apposita non faciunt maius, & ex his consequenter non sequi-
tur compositio & integratio, ideó sunt infiniti? Minime veró.
Vbi enim partes neque actu neque potentia sunt infinitae qui-
nam termini partium possunt esse infiniti. Finitis quippe exi-
stantibus partibus, illarum sane non potest infinitum esse
quippiam, tantoque magis vbi partes sunt continuae, & ad inui-
cem copulatae; vbi vnus terminus semper est duarum partium
communis: ideoqueue in corpore seu profundo continui n plu-
res possunt esse termini, qua partes. In superficio item, qua sem-
per corpus finitur ad aliud.
