[p. 236]
ἤδη χρόνων ἔῃ, ἀτὰρ καὶ ἐκ
διαδέξιος πατέρων φανῇ, ξυναποθνήσκει ἡ
νοῦσος. ἐς δὲ τοὺς παροξυσμοὺς τῶν ἄρθρων τάδε χρὴ
πρήσσειν. εἰρία μὲν ἔστω ἐξ ὄϊος τὰ οἰσυπώδεα· τέγξιες δὲ
διὰ ῥΟδίνου καὶ οἴνου· μετεξετέροισι δὲ καὶ σπογγίη ξὺν ὀξυκρήτῳ ὤνησεν.
ἔπειτα ἐπίπλασμα, ἄρτος ξὺν τοῖσι ψύχουσι
κολοκύν της , καὶ πέπονος· καὶ σικύη λιτὴ,
καὶ ἀρνόγλωσσον ἡ βοτάνη, καὶ ῥόΔων
τὰ φύλλα. ἀτὰρ καὶ ἡ σιδηρῖτις ἄπονος ξὺν ἄρτῳ,
καὶ βρύον, καὶ συμφύτου
ῥίΖα, καὶ πεντάφυλλος ἡ βοτάνη,
καὶ πράσιος ἡ τοῖσι φύλλοισι λεπτή. τῆσδε
μέντοι τὸ μὲν ἀφέψημα ἐξάντλημα ἄπονον· αὐτὴ δὲ,
ἐπίπλασμα, ξὺν ψιξὶ, ἢ
κριθῶν ἀλήτῳ· μήλων τε τῶν κιτρίων τὸ ἄβρωτον ξὺν ἀλφίτοισι ἄριστον · σῦκα ξηρὰ,
καὶ θάσια ξύν τινι τῶν ἀλήτων. ἥδε
μέντοι ψύξιος ἡ ὕλη· καὶ τόδε μέντοι ἄλλοτε ἄλλον ὤνησε καὶ τωὐτὸν ἄλλοτε
ἄλλῳ.
There is evidently something wanting in the text. Petit
and Ermerins substitute ὠφελέει after
ἄλλῳ. I cannot but think, however, that the more natural reading
would be μὴ; meaning, that the remedies in certain cases
proved beneficial, and in others not.
| μετεξετέροισι δὲ τὰ
ἀλεαίνοντα ξυμφέρει, καὶ τωὐτὸν ἄλλοτε ἄλλῳ ὠφελέει.
λόγος δὲ καὶ τόδε κάρτα ἄπονον ἔμμεναι · αἶγα χρὴ βοτάνης τῆς
ἴριδος ἐμφαγεῖν· ἐπὴν δὲ πλησθῇ, διαλείποντα ὁκόσον ἡ
νομὴ ἐν τῇ γαστρὶ μαχθείη, καταθῦσαι τὴν αἶγα,
ἠδὲ ἐντὸς τῆς γαστρὸς ἐς τὴν κόπρον ἐγκρύψαι τὼ πόδε.
φάρμακα δὲ μυρία. καὶ γὰρ τοὺς
νοσέοντας ἑωυτῶν φαρμακέας εὐπόρους τίθησι ἡ ξυμφορή · τῶν δὲ ἰητρῶν τὰ φάρμακα ἐν τῇσι
γραφῇσι λελέξεται.
Τῶν νούσων μέζονα χρὴ
τὰ ἄκεα ἐς λύσιν αὐτέων ἔμμεναι. ἐλέφαντος δὲ τηλίκου
κακοῦ τίς ἀξιόνικος γίγνοιτ' ἂν ἰητρείη; οὐ γὰρ
μέρεϊ, ἢ σπλάγχνῳ ἑνὶ, ἢ
ἔνδον ἐνσκήπτει μοῦνον, ἢ
|