Paedologia

Paedologia
By Petrus Mosellanus
Berlin Weidmann 1906

Latin Colloquia Collection Table of Contents

Petrus Mosellanus Ioanni Poliandro Lipsiae apud divum Thomam ludimagistro suo S.

DIALOGVS I. Caspar et Modestus de nundinis fabulantur.

DIALOGVS II. De natali celebrando, de receptis pecuniis deque bono cuiusque genio.

DIALOGVS III. De reditu in patriam, de litteris a parentibus acceptis deque missione flagitanda.

DIALOGVS IV. De conveniendo praeceptore, missione impetranda deque gratiis praeceptori agendis.

DIALOGVS V. De excipiendis scholasticis aliunde advenientibus deque Graecae litteraturae rudimentis in prima aetate addiscendis.

DIALOGVS VI. De recipiendis in disciplinam scholasticis.

DIALOGVS VII. De domicilio commodo atque incommodo deque paupertate atque opulentia scholasticorum.

DIALOGVS VIII. Andreas ac Philippus de vindemia et aucupio loquuntur

DIALOGVS IX. De auctoribus proximo semestri in schola praelegendis.

DIALOGVS X. **Complectens formulas loquendi de feriis.

DIALOGVS XI. Clemens et Remigius de die a feriis secundo, quem Martis vocant, confabulantur.

DIALOGVS XII. De nuptiis, balneis ac viscerationibus.

DIALOGVS XIII. Sixtus et Alexander de ingenii praestantia contendunt.

DIALOGVS XIV. De signo tintinnabulorum deque immodico somno.

DIALOGVS XV. Henricus et Fridericus de ludendi ratione aiunt.

DIALOGVS XVI. Iulianus et Damianus de quaestionibus commissorum, quae die Veneris in ludis exercentur.

DIALOGVS XVII. Petrus et Paulus de desiderio feriarum deque capite lavando agunt.

DIALOGVS XVIII. De canticis deque feriis divi Martini.

DIALOGVS XIX. Martinus et Valerius de ieiunii violata religione deque divae Catharinae, studiorum praesidis, numine.

DIALOGVS XX. Hippolytus et Cletus de frigoris iniuria queruntur.

DIALOGVS XXI. De feriis divi Nicolai deque creando episcopo.

DIALOGVS XXII. Iacobus et Thomas de variis spectaculis colloquuntur.

DIALOGVS XXIII. Conradus et Aegidius de ieiuniorum ratione disserunt.

DIALOGVS XXIV. Penius et Franciscus de feriis nataliciis Christi confabulantur.

DIALOGVS XXV. Brutus et Petrucius de novi anni ingressu loquuntur deque missitandis strenulis.

DIALOGVS XXVI. Valerius et Nicolaus de cereis in feriis beatae virginis gestandis agunt.

DIALOGVS XXVII. Fabianus et Franciscus de Bacchanalibus Christianorum fabulantur.

DIALOGVS XXVIII. Vitus et Severus de ieiunio deque confessione, quam vocant.

DIALOGVS XXX. Paulus et Lucas de sanctorum communione colloquuntur.

DIALOGVS XXXI. Vrbanus et Kilianus de lustratione urbis et arvorum fabulantur.

DIALOGVS XXXII. Leopoldus et Severus de spectaculis comoediarum tragoediarumque exhibendis fabulantur.

DIALOGVS XXXIII. Basilius et Gregorius de coronis gestandis deque earum vario genere colloquuntur.

DIALOGVS XXXIV. Raphael et Servatius de feriis divi Vrbani confabulantur.

DIALOGVS XXXV ET VLTIMVS. Cornelius et Gulielmus de commodis ac molestiis variorum temporum disserunt.

DIALOGVS X. Phaedrus et aetate et eruditione maior cum fratre suo Ioanne loquitur.

DIALOGVS XXXVII ET VLTIMVS. Pandulphus, Ludimagistri magister, Hieronymus scholasticus, et Ludimagister consultant, in quam potissimum academiam studioso sit commigrandum.

Praeceptiuncula de tempore studiis impartiendo a Petro Mosellano adulescentulis disciplinae suae commissis tradita.

P. Mosellanus discipulis suis salutem.

Electronic edition published by Stoa Consortium and funded by the NSF-EU. This text has been proofread to a degree of accuracy. It was converted to electronic form using Manifest typing errors have been reformed.

DIALOGVS III. De reditu in patriam, de litteris a parentibus acceptis deque missione flagitanda.

Petrus
Paulus

Petrus

Salve, mi Paule.

Paulus

Et tu, sodalium iucundissime, Petre. Sed quid adeo es tristis? Nam ex quo communia studia idemque hic ludus mutua nos familiaritate iunxerunt, vultu alacri et festivo mihi semper es visus, ut ex his, quos hic habet ludus, fuerit nemo, qui non te familiariter uti concupiverit. Nunc nescio quomodo alius videris.

Petrus

Et mirum tibi videtur, si vultu sum tristi, cum eiusmodi quiddam mihi accidat, quod studiorum meorum progressum non parum queat remorari?

Paulus

Quid illud, quaeso? Nam grave aliquid sit oportet, quod te adulescentem constantem a studiis deducat.

Petrus

Dicam paucis. Iam annus ferme est, ex quo ludi huius nostri celebritate excitus huc ad capiendum ingenii cultum concessi; quo tempore studiorum meorum vix rationem inveni, cum mihi e patria offeruntur litterae, quae me domum quasi ex medio studiorum cursu revocant. Et quod me omnium maxime male habet, reditus mei causas non edunt. Nec scire possum, an huc tandem liceat remigrare.

Paulus

Qui scis, an ad fortunam aliquam avoceris ?

Petrus

Nulla mihi fortuna potest incidere tanta, cuius respectu litteras queam posthabere.

Paulus

At parentibus est obsequendum.

Petrus

Hoc illud est, quod me movet, quod me hinc domum extrudit. Alioqui, tametsi non tantum est aeris, quo hanc hiemem transmittere queam, tamen prae studiorum amore victum mendicando ostiatim quaeritassem.

Paulus

Non antequam hinc abeas nunquam forsan rediturus, convivium inter nos agitabimus?

Petrus

Convivia agitarem, qui ad supellectilis meae sarcinam componendam vix tempus habeo? Immo iam recta ad ludimagistrum pergo missionem efflagitaturus ; quam ubi fuero consecutus, conterraneorum meorum litteris, quas ad parentes suos mihi dabunt, acceptis statim iter ingrediar. Quare rectissime vale, mi Paule, mutuae nostrae consuetudinis memor. Quod si quando dabitur otium, fac de studiorum tuorum ratione et ludi huius statu me litteris tuis certiorem reddas.

Paulus

Faciam sedulo, mi Petre, et lubens quidem; sed heus tu...

Petrus

Paulus

Conterraneos tuos, quorum consuetudo, dum hic erant, utrique nostrum erat grata, meo nomine diligenter salutes velim.

Petrus

Sat est: faciam.