Personae
Al.
Deum immortalem! quod ego novum spectaculum heic video?
Ba.
Aut tu vides quod nusquam est, aut mei parum prospiciunt oculi.
Al.
Atqui mirum spectaculum est et amabile.
Ba.
Enecas: dic, ubi vides?
Al.
Ad laevam in hoc colle nemoroso.
Ba.
Collem video.
Al.
Non vides puellarum chorum?
Ba.
Quid tibi venit in mentem, ut nos ad istum modum ludos facias? Ego ne muscam quidem
puellam usquam conspicor.
Al.
Tace: prodeunt e nemore. Papae, qui nitor, quae gratia! non humanum est hoc spectaculum.
Ba.
Quae hunc agitant intemperiae?
Al.
Agnosco; novem sunt Musae cum tribus Gratiis: demiror quid agant; nunquam vidi
cultiores aut magis alacres: omnes sunt redimitae lauro, et suum quaeque gerit organum.
Porro Gratiae quam amabiliter sibi haerent! quam decet nullo astricta cingulo vestis ac
liberis diffluens laciniis!
Ba.
At ego nunquam audivi quenquam magis delirantem, quam te.
Al.
Imo neminem vidisti me feliciorem.
Ba.
Cur heic solus habes oculos?
Al.
Quia non bibisti ex fonte Musarum: nam his solis conspicuae sunt Musae.
Ba.
Ego affatim hausi e fonte Scoti.
Al.
Non ille fons est Musarum, sed lacus ranarum.
Ba.
Non potes efficere, ut et ipse videam hoc spectaculi?
Al.
Possem, si quidem adesset laurus: nam liquor e fonte limpido, ramo lauri aspersus,
oculos reddit huiusmodi spectaculorum perspicaces.
Ba.
Ecce laurus: ecce fonticulus.
Al.
Commodum profecto.
Ba.
Asperge.
Al.
Intende: videsne?
Ba.
Quantum antea. Asperge rursus.
Al.
Iamne vides?
Ba.
Tantundem. Asperge copiosius.
Al.
Iam vides, opinor.
Ba.
Imo vix te video.
Al.
Miser, quam penitus oculos tuos obsedit TO\ SKO/TOS!. Haec
ars vel aurigae daret oculos. Verum non est quod crucieris: praestiterit fortasse non
videre, ne tali praemio videas Musas, quali Actaeon vidit Dianam. Periculum enim esset,
ne te vertant in histricem aut aprum sylvestrem aut porcum aut camelum aut ranam aut
graculum. Efficiam tamen ut audias, modo ne obstrepas. Iam huc deflectunt viam:
occurramus. *XAI/RETE, TRISPO/QHTOI QEAI/
Mu.
*KAI\ SU\ MA/LA XAI=RE, FILO/MOUSE.
Al.
Quid vellicas?
Ba.
Non praestas quod promiseras.
Al.
Annon audis?
Ba.
Audio, sed velut asinus lyram.
Al.
Loquar igitur Latine. Quonam est iter tam cultis, tamque alacribus? Num invisitis
Lovaniensium Academiam?
Mu.
Bona verba.
Al.
Quam ob rem?
Mu.
Quis nunc illic nobis locus, ubi tot porci obgrunniunt, obrudunt asini, obblactiunt
cameli, obstrepunt graculi, obgarriunt picae?
Al.
Atqui sunt et illic quibus vestrum numen est venerandum.
Mu.
Scimus; eoque post annos aliquot illuc commigrabimus. Nondum revoluta seculorum
periodus diem illum fatalem advexit. Erit enim qui illic nobis amoenum extruet
domicilium, vel templum potius, quo vix alibi magnificentius ac sanctius.
Al.
Non est fas scire quisnam tantum decus invecturus sit nostrae ditioni?
Mu.
Tibi fas est, nostrorum sacrorum mystae. Non dubium est, quin tibi notum sit toto orbe
celebre Buslidianorum nomen.
Al.
Heroicum genus nominasti, et ornandis summorum principum aulis natum. Quis enim non
veneratur magnum illum Franciscum Buslidium Besontinae ecclesiae praesulem, qui unus non
unum Nestorem praestitit Philippo maximi Maximiliani filio, Caroli, qui maior futurus
est, patri?
Mu.
O felices nos, nisi fata virum ilium terris invidissent! Quantus erat ille Maecenas
honestorum studiorum, quam candidus fautor ingeniorum! Sed reliquit fratres duos,
Aegidium, admirabili iudicio prudentiaque virum, et Hieronymum.
Al.
Hieronymum novimus, omni literarum genere perpolitum, omni virtutum genere decoratum.
Mu.
Nec eum fata longaevum esse patientur, tametsi nemo dignior est immortalitate.
Al.
Unde ista nostis?
Mu.
Apollo nobis denarravit.
Al.
Quaenam est ista fatorum invidia, ut optima quaeque protinus subducant?
Mu.
Id quidem non est huius temporis philosophari: sed Hieronymus heic summa cum laude
moriens, universas opes suas destinabit instituendo Lovanii collegio, in quo gratis et
publicitus tres linguas eruditissimi viri profitebuntur. Ea res magnum ornamentum
adiunget et studiis et Caroli gloriae. Tum non illibenter versabimur Lovanii.
Al.
Quo nunc igitur est iter?
Mu.
Antverpiam.
Al.
Musae et Gratiae ad mercatum?
Mu.
Nequaquam; imo ad nuptias.
Al.
Quid virginibus cum nuptiis?
Mu.
Ad tales nuptias non est indecorum ire virgines.
Al.
Quas igitur nuptias narras?
Mu.
Sanctas, puras, castas, ad quas non puderet ipsam adire Palladem; et arbitror adfuturam.
Al.
Non est fas scire sponsi nomen et sponsae?
Mu.
Arbitror tibi non ignotum esse candidissimum illum iuvenem, et omnibus politioris
literaturae deliciis expolitissimum, Petrum Aegidium.
Al.
Gemmam nominasti, non hominem.
Mu.
Ei nubet Cornelia, virguncula vel ipso digna Apolline.
Al.
Ille quidem vestri cultor eximius a teneris annis fuit.
Mu.
Huic igitur canemus epithalamium.
Al.
Et saltabunt Gratiae?
Mu.
Non modo saltabunt, verum etiam duo candidissima pectora indissolubilibus mutuae
benevolentiae nodis copulabunt, ut nihil unquam inter illos possit incidere vel irae vel
taedii. Illa perpetuum nihil audiet, nisi, Mea lux: ille vicissim nihil, nisi, Anime mi.
Atque huic iucunditati ne senectus quidem quidquam detrahet, imo potius adiunget aliquid.
Al.
Demirarer, si, qui sic vivunt, possint senescere.
Mu.
Recte mones: nam maturitas erit potius, quam senectus.
Al.
Atqui novi permultos, quibus intra menses treis istae verborum blanditiae longe in
diversum versae sunt, et in convivio pro lepidis iocis volitabant disci et quadrulae.
Maritus pro Anime mi, audiebat, Fungus, lagena, spongia: uxor, Scropha, Acco, vomica.
Mu.
Vera praedicas: sed istiusmodi nuptiae Gratiis iratis coierant; heic perpetuo morum
iucunditas alet mutuam benevolentiam.
Al.
Narras tu quidem raram matrimonii felicitatem.
Mu.
Tam raras virtutes rara decet felicitas.
Al.
Quid? coibunt nuptiae absque Iunone et Venere?
Mu.
Iuno quidem non aderit, rixosa Dea, et cui raro bene convenit cum suo Iove. Ne Venus
quidem illa terrestris et ebriosa, verum altera illa coelestis, quae conciliat formas animorum.
Al.
Proinde sterile matrimonium mihi narras.
Mu.
Nequaquam; imo felicissime foecundum.
Al.
Quid illa coelestis gignit, nisi animos?
Mu.
Imo addit et corpora, sed ipsis animis morigera, perinde quasi gemmeo myrothecio indas opobalsamum.
Al.
Ubinam est ea?
Mu.
En tibi procul adventat.
Al.
Video: Deum immortalem, qui fulgor, quae formae maiestas! ad hanc quidem altera Venus
invenusta est.
Mu.
Vides quam modesti Cupidines, nequaquam caeci, quemadmodum illi, quibus altera dementat
animos mortalium, sed oculatissimi: nec habent insanas faces, sed ignes placidissimos;
nec habent plumbeas cuspides, quibus immittunt odium amantis, ac miseros animos amore
non mutuo discruciant.
Al.
Plane matrem referunt. O felicem illam domum, et superis egregie caram.?Ceterum licetne
audire epithalamium carmen, quod illi destinastis?
Mu.
Imo rogamus, ut libeat audire.
CLIO
Candida laurigero nubit Cornelia Petro;
Auspiciis adsint numina dextra bonis.
MELPOMENE
Contingat illis turturum concordia,
Corniculae vivacitas.
THALIA
Ille caritate Gracchum Tiberium praecesserit,
Qui suae vitam anteposuit coniugis Corneliae.
EUTERPE
Illa caritate superet coniugem Admeti ducis,
Quae volens mortem mariti morte mutavit sua.
TERPSICHORE
Ille non flagret leviore flamma,
Attamen fato meliore, quam olim
Plautius, raptae sociae gravatus
Esse superstes.
ERATO
Illa non flagret leviore flamma,
Attamen longe meliore fato,
Casta quam sanctum deamavit olim
Porcia Brutum.
CALLIOPE
Sponsum moribus undiquaque sanctis
Nec Nasica probatus antecellat.
URANIA
Uxor moribus undiquaque castis
Vincat Sulpitiam Paterculanam.
POLYHYMNIA
Laudetur simili prole puerpera,
Accrescat domui res simul et decus;
Sed livore vacet, si fieri potest
Factis egregiis debita gloria.
Al.
Prorsus inviderem illi Petro Aegidio, nisi tantus esset hominis candor, ut ipse nemini
possit invidere.
Mu.
Sed iam tempus est, ut coeptum carpamus iter.
Al.
Numquid est quod interim velitis renuntiari Lovanium?
Mu.
Ut nostro nomine salutes amicos omnes candidos ac nostri studiosos, sed prae ceteris
vetustissimum nostri chori cultorem, Ioannem Paludanum, Iodocum Gaverium, Martinum
Dorpium, et Ioannem Borsalum.
Al.
Id quidem fiet diligenter. Quid ceteris?
Mu.
Dicam in aurem.
Al.
Res est non magni sumptus: itaque fiet quamprimum.
