O Dea, cui primae cessisset sidere formae Et Venus, et coniunx non indignata Tonantis, Quaeque suae ramis galeam vestivit olivae, Has paulum dignare domos, haec frondea mitis Silvarum simulacra subi. Sic Delia postquam Egit inauratos fraterno lumine currus, Mox nemorum secreta petit. Sic Marte peracto Pallas, ubi emeritam castis vocat hostia mensis, Dissimulat facilis numen dea, seque precanti Addit, et arcanis cumulat convivia donis. Nympha veni, glaucosque tui de litore ponti Ure deos. Placidis medium se tollet ab undis Caeruleus genitor. Mox et suspiria laesus Ducet et ingentem poterit contemnere Tethym.
|