Latin Colloquia Collection Table of Contents
Gratia
Argenidis Praefationes
De editionibus
Serenissimo & Potentissimo Principi Ludovico XIII, Galliae & Navarrae Regi Christianissimo, & Io. Barclaius S. D.
Ioannis Barclaii Argenis Liber I Capitulum 1 Capitulum 2 Capitulum 3 Capitulum 4 Capitulum 5 Capitulum 6 Capitulum 7 Capitulum 8 Capitulum 9 Capitulum 10 Capitulum 11 Capitulum 12 Capitulum 13 Capitulum 14 Capitulum 15 Capitulum 16 Capitulum 17 Capitulum 18 Capitulum 19 Capitulum 20
Ioannis Barclaii Argenis Liber II Capitulum 1 Capitulum 2 Capitulum 3 Capitulum 4 Capitulum 5 Capitulum 6 Capitulum 7 Capitulum 8 Capitulum 9 Capitulum 10 Capitulum 11 Capitulum 12 Capitulum 13 Capitulum 14 Capitulum 15 Capitulum 16 Capitulum 17 Capitulum 18 Capitulum 19 Capitulum 20 Capitulum 21 Capitulum 22
Ioannis Barclaii Argenis Liber III Capitulum 1 Capitulum 2 Capitulum 3 Capitulum 4 Capitulum 5 Capitulum 6 Capitulum 7 Capitulum 8 Capitulum 9 Capitulum 10 Capitulum 11 Capitulum 12 Capitulum 13 Capitulum 14 Capitulum 15 Capitulum 16 Capitulum 17 Capitulum 18 Capitulum 19 Capitulum 20 Capitulum 21 Capitulum 22 Capitulum 23 Capitulum 24 Capitulum 25
Ioannis Barclaii Argenis Liber IV Capitulum 1 Capitulum 2 Capitulum 3 Capitulum 4 Capitulum 5 Capitulum 6 Capitulum 7 Capitulum 8 Capitulum 9 Capitulum 10 Capitulum 11 Capitulum 12 Capitulum 13 Capitulum 14 Capitulum 15 Capitulum 16 Capitulum 17 Capitulum 18 Capitulum 19 Capitulum 20 Capitulum 21 Capitulum 22
Ioannis Barclaii Argenis Liber V Capitulum 1 Capitulum 2 Capitulum 3 Capitulum 4 Capitulum 5 Capitulum 6 Capitulum 7 Capitulum 8 Capitulum 9 Capitulum 10 Capitulum 11 Capitulum 12 Capitulum 13 Capitulum 14 Capitulum 15 Capitulum 16 Capitulum 17 Capitulum 18 Capitulum 19 Capitulum 20
Vita Iohannis Barclaii
Pauca opera fabulam Argenidem legentibus utilia
De Versionibus in Anglicum sermonem factis.
Res orthographicae
Electronic edition published by Stoa Consortium and funded by the . This text has been proofread to a degree of accuracy. It was converted to electronic form using .
Plura dicturum Nicopompum rex Cleobulo innixus destituit. Reliqui inter iocos secuti sunt. Sed Cleobulus regem monebat, quamquam vanum hospitem, tamen periculosum non per iniuriam dimitti debere: facile esse ut laesus perniciosa astra fingat; non aegre superstitionibus militem laboraturum. Ergo iam maestum vocant aguntque promissae operae gratias. Sed ne ea uterentur obstare tunc tempora. Neque enim videri ex regis maiestate, ut tamquam victoriae incertus anxie ad sui natalis fata respiciat. Tamen oblatae benevolentiae praemium fore. Nec morati,
