Latin Colloquia Collection Table of Contents
Gratia
Argenidis Praefationes
De editionibus
Serenissimo & Potentissimo Principi Ludovico XIII, Galliae & Navarrae Regi Christianissimo, & Io. Barclaius S. D.
Ioannis Barclaii Argenis Liber I Capitulum 1 Capitulum 2 Capitulum 3 Capitulum 4 Capitulum 5 Capitulum 6 Capitulum 7 Capitulum 8 Capitulum 9 Capitulum 10 Capitulum 11 Capitulum 12 Capitulum 13 Capitulum 14 Capitulum 15 Capitulum 16 Capitulum 17 Capitulum 18 Capitulum 19 Capitulum 20
Ioannis Barclaii Argenis Liber II Capitulum 1 Capitulum 2 Capitulum 3 Capitulum 4 Capitulum 5 Capitulum 6 Capitulum 7 Capitulum 8 Capitulum 9 Capitulum 10 Capitulum 11 Capitulum 12 Capitulum 13 Capitulum 14 Capitulum 15 Capitulum 16 Capitulum 17 Capitulum 18 Capitulum 19 Capitulum 20 Capitulum 21 Capitulum 22
Ioannis Barclaii Argenis Liber III Capitulum 1 Capitulum 2 Capitulum 3 Capitulum 4 Capitulum 5 Capitulum 6 Capitulum 7 Capitulum 8 Capitulum 9 Capitulum 10 Capitulum 11 Capitulum 12 Capitulum 13 Capitulum 14 Capitulum 15 Capitulum 16 Capitulum 17 Capitulum 18 Capitulum 19 Capitulum 20 Capitulum 21 Capitulum 22 Capitulum 23 Capitulum 24 Capitulum 25
Ioannis Barclaii Argenis Liber IV Capitulum 1 Capitulum 2 Capitulum 3 Capitulum 4 Capitulum 5 Capitulum 6 Capitulum 7 Capitulum 8 Capitulum 9 Capitulum 10 Capitulum 11 Capitulum 12 Capitulum 13 Capitulum 14 Capitulum 15 Capitulum 16 Capitulum 17 Capitulum 18 Capitulum 19 Capitulum 20 Capitulum 21 Capitulum 22
Ioannis Barclaii Argenis Liber V Capitulum 1 Capitulum 2 Capitulum 3 Capitulum 4 Capitulum 5 Capitulum 6 Capitulum 7 Capitulum 8 Capitulum 9 Capitulum 10 Capitulum 11 Capitulum 12 Capitulum 13 Capitulum 14 Capitulum 15 Capitulum 16 Capitulum 17 Capitulum 18 Capitulum 19 Capitulum 20
Vita Iohannis Barclaii
Pauca opera fabulam Argenidem legentibus utilia
De Versionibus in Anglicum sermonem factis.
Res orthographicae
Electronic edition published by Stoa Consortium and funded by the . This text has been proofread to a degree of accuracy. It was converted to electronic form using .
Poliarchus totius scenae ignarus sese ad lembi malum applicuit. Vultu deinde et animo perturbatus ad omnia verba exhorruit. Veneficii accusabatur Meleander; delator Lycogenes erat. A Meleandro se ad mortem audiebat deposci; Lycogenes amicitiam spondebat. Quae autem illa armilla? Aut quo missus ad se Timonides? Non se litteras legere aut satis vigilare arbitrabatur. Ubi mora deinde restituit mentem et iterato totam ceram evolvit: "Aliquid magnum, inquit, agitur, Gelanore. Numquam Lycogenem magis timui quam ex quo meae salutis curam agit. Si vixisset qui epistulam ferebat, forsitan illi excidissent indicia, quae viam nobis facerent in tanta caligine. Nunc quid cogitem aut quibus argumentis ad verum perveniam est incertum." Secum deinde agitabat an credibile esset voluisse Meleandrum amicitiae specie innocentem violare. Magis conveniebat moribus Lycogenis de rege mentiri quam regi tam infanda solertia. Haec et similia animo versanti abiit dies, et nox per insana commenta animum deduxit.
