|
Nam ut navis qua Poliarchus Rhegio Galliam petebat fracta in vadis est coepitque undarum pondere diduci, ipse cum Gelanoro nautisque duobus in scaphulam se recepit. Nec vento obluctabantur, nisi quod dispensatis remorum ictibus negabant fluctibus latus scaphae. Ita proximum promontorium circumvecti extra conspectum navigii fuerunt, ex cuius ruina profugerant. Inde mitius urgentibus ventis cum adhuc per multa spatia errarent, allisa est cautibus scapha, quas undae humiles celabant vectoresque destituit. Exiliêre igitur in medium pontum, solidis sed imparibus saxis ita excepti, ut fluctus nemini infra poplitem essent nec ullus ad umbilicum tingeretur. Longe litora, nulla navis in conspectu, et magnitudo cladis etiam vota damnaverat. Placebat Poliarcho exire ferro miserias. Gelanorus rapidos vortices in exitium malebat, et nautae non vitae spe sed horrore interitus aiebant in illis rupibus expectandum naturae fortunaeve imperium. Sic de fato deliberantibus visa navis est e longinquo iactari fluctibus et ad se paulatim accedere. Peiraticus lembus erat, qui habilis et in tempestates comparatus pertulerat maris saevitiam, et iam remittentibus ventis incipiebat ad gubernaculi inflexiones regi. Sciebat gubernator saxa latere in ea regione, quorum viciniam iam prodebat crebrior spuma et fremitus in brevibus semper immanior. Detorquebat ergo navigium, cum simul naufragae scaphae aliquot tabulas videt quae paulo ante vexerant Poliarchum, et supplices passis manibus apparent a proximis saxis invocantes praetervehentium opem. Dubitavêre peiratae an excipiendi essent. Nam quod pretium auxilii? Aut quid praedae ex naufragis erat? Humanitatem vero in illis pectoribus deleverat artis suae crudelitas. Quia tamen plerumque vectores commeatuum pretiosissima suis vestibus recondunt, placuit ire ad praedam expedieruntque subito scapham minus acri iam pelago. Ac ne in saxa inciderent, lenta remigia agebant subinde scrutati quam alto aequore veherentur. Admoniti quoque sunt supplices ut, quam proxime fieri posset, ad scapham per saxa solidasque arenas accederent. Tandem remi fuêre pro ponte quibus porrectis proximam rupem suae scaphae peiratae commiserunt. Sed obstupuêre ad Poliarchi et Gelanori vultus, simulque corporum simul vestium pulchritudine capti multa de praedae felicitate inter se mussarunt.
|
