Redde viros. Quid saeva paras, et fraude tyrannus
Imbelli haud ullo devictos Marte fatigas?
Hosne duces, haec Sicaniae decora inclyta terrae
Ferre situm et foedo squallentem carcere noctem?
Redde viros. Non Sidoniae reverentia pallae,
Non quae sceptra manu, non quae stant vincula fronte
Obstiterint. Ruimus caeci, et te vindice ferro
Gens excita petit. Cuperent decernere montes,
Teque haurire solum. Sed nostrae debitus irae
Talis eris, qualis sub crimine decolor ipso,
Ignotusque suis, Tyrii pro vertice montis
Horruit iratus Pentheus concurrere thyrsos,
Diversamque trahi pectus, vulsosque per artus
Ire animam, et sparsum campis spirare cadaver.
Et tua quod nostris nondum penetralia flammis
In cineres collapsa ruunt, nec crede remissas
Irarum pavitare faces. Sed parcimus illis
Quos, Rex saeve, tenes. Hi sunt tua fata, nec ultra
Quam spirant lux te alma manet. Meleagria non plus
Mater in ambusto servabat stipite natum.
Hos serva (si cura tui) ceu pignora vitae
Incolumesque velis. Vel si meliora monentem
Di te audire sinunt, genti tam iusta petenti
Redde duces, tantoque exora munere pacem.
|
