Metamorphoses By P. Ovidius Naso
Edited by:
Hugo Magnus
Gotha (Germany) Friedr. Andr. Perthes 1892
Perseus Documents Collection Table of Contents
Book 2
Book 3
Book 4
Book 5
Book 6
Book 7
Book 8
Book 9
Book 10
Book 11
Book 12
Book 13
Book 14
Book 15
Funded by The Annenberg CPB/Project |
|
Book 7
Neve doli cessent, odium cum coniuge falsum
Phasias adsimulat Peliaeque ad limina supplex
confugit. Atque illam, quoniam gravis ipse senecta est,
[300] excipiunt natae. Quas tempore callida parvo
Colchis amicitiae mendacis imagine cepit.
Dumque refert inter meritorum maxima, demptos
Aesonis esse situs, atque hac in parte moratur,
spes est virginibus Pelia subiecta creatis
[305] arte suum parili revirescere posse parentem.
Idque petunt pretiumque iubent sine fine pacisci.
Illa brevi spatio silet et dubitare videtur
suspenditque animos ficta gravitate rogantes.
Mox ubi pollicita est, quo sit fiducia maior
[310] muneris huius ait, qui vestri maximus aevo est
dux gregis inter oves, agnus medicamine fiet.
Protinus innumeris effetus laniger annis
attrahitur flexo circum cava tempora cornu.
Cuius ut Haemonio marcentia guttura cultro
[315] fodit et exiguo maculavit sanguine ferrum,
membra simul pecudis validosque venefica sucos
mergit in aere cavo: minuunt en corporis artus
cornuaque exurunt nec non cum cornibus annos,
et tener auditur medio balatus aeno.
[320] Nec mora, balatum mirantibus exsilit agnus
lascivitque fuga lactantiaque ubera quaerit.
Obstipuere satae Pelia: promissaque postquam
exhibuere fidem, tum vero impensius instant.
Ter iuga Phoebus equis in Hibero flumine mersis
[325] dempserat et quarta radiantia nocte micabant
sidera, cum rapido fallax Aeetias igni
imponit purum laticem et sine viribus herbas.
Iamque neci similis resoluto corpore regem
et cum rege suo custodes somnus habebat,
[330] quem dederant cantus magicaeque potentia linguae:
intrarant iussae cum Colchide limina natae
ambierantque torum. Quid nunc dubitatis inertes?
Stringite ait gladios veteremque haurite cruorem,
ut repleam vacuas iuvenali sanguine venas.
[335] In manibus vestris vita est aetasque parentis:
si pietas ulla est nec spes agitatis inanes,
officium praestate patri telisque senectam
exigite et saniem coniecto emittite ferro.
His, ut quaeque pia est, hortatibus impia prima est,
[340] et ne sit scelerata, facit scelus. Haud tamen ictus
ulla suos spectare potest, oculosque reflectunt
caecaque dant saevis aversae vulnera dextris.
Ille, cruore fluens, cubito tamen adlevat artus
semilacerque toro temptat consurgere et inter
[345] tot medius gladios pallentia bracchia tendens
quid facitis, gnatae? quis vos in fata parentis
armat? ait. Cecidere illis animique manusque.
Plura locuturo cum verbis guttura Colchis
abstulit et calidis laniatum mersit in undis.
|
|