Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris

Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris
By P. Ovidius Naso
Edited by: R. Ehwald

Leipzig B. G. Teubner 1907

Perseus Documents Collection Table of Contents

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Funded by The Annenberg CPB/Project

Hypermestra Lynceo

Dum petis amplexus sopitaque bracchia iactas,
[70] Paene manus telo saucia facta tua est.
Iamque patrem famulosque patris lucemque timebam
Expulerunt somnos haec mea dicta tuos:
'Surge age, Belide, de tot modo fratribus unus!
Nox tibi, ni properas, ista perennis erit!'
[75] Territus exsurgis; fugit omnis inertia somni;
Adspicis in timida fortia tela manu.
Quaerenti causam 'dum nox sinit, effuge!' dixi.
Dum nox atra sinit, tu fugis, ipsa moror.
Mane erat, et Danaus generos ex caede iacentis
[80] Dinumerat. summae criminis unus abes.
Fert male cognatae iacturam mortis in uno
Et queritur facti sanguinis esse parum.
Abstrahor a patriis pedibus, raptamque capillis
Haec meruit pietas praemia! carcer habet.
[85] Scilicet ex illo Iunonia permanet ira,
Cum bos ex homine est, ex bove facta dea.
At satis est poenae teneram mugisse puellam
Nec, modo formosam, posse placere Iovi.
Adstitit in ripa liquidi nova vacca parentis,
[90] Cornuaque in patriis non sua vidit aquis,
Conatoque queri mugitus edidit ore
Territaque est forma, territa voce sua.
Quid furis, infelix? quid te miraris in umbra?
Quid numeras factos ad nova membra pedes?
[95] Illa Iovis magni paelex metuenda sorori
Fronde levas nimiam caespitibusque famem,
Fonte bibis spectasque tuam stupefacta figuram
Et, te ne feriant, quae geris, arma, times,
Quaeque modo, ut posses etiam Iove digna videri,
[100] Dives eras, nuda nuda recumbis humo.
Per mare, per terras cognataque flumina curris;
Dat mare, dant amnes, dat tibi terra viam.
Quae tibi causa fugae? quid tu freta longa pererras?
Non poteris vultus effugere ipsa tuos.
[105] Inachi, quo properas? eadem sequerisque fugisque;
Tu tibi dux comiti, tu comes ipsa duci.
Per septem Nilus portus emissus in aequor
Exuit insana paelicis ora bove.
Ultima quid refero, quorum mihi cana senectus
[110] Auctor? dant anni, quod querar, ecce, mei.
Bella pater patruusque gerunt; regnoque domoque
Pellimur; eiectos ultimus orbis habet.
[115] De fratrum populo pars exiguissima restat.
Quique dati leto, quaeque dedere, fleo;
Nam mihi quot fratres, totidem periere sorores.
Accipiat lacrimas utraque turba meas!
En, ego, quod vivis, poenae crucianda reservor;
[120] Quid fiet sonti, cum rea laudis agar
Et consanguineae quondam centensima turbae
Infelix uno fratre manente cadam?
At tu, siqua piae, Lynceu, tibi cura sororis,
Quaeque tibi tribui munera, dignus habes,
[125] Vel fer opem, vel dede neci defunctaque vita
Corpora furtivis insuper adde rogis,
Et sepeli lacrimis perfusa fidelibus ossa,
Sculptaque sint titulo nostra sepulcra brevi:
'Exul Hypermestra, pretium pietatis iniquum,
[130] Quam mortem fratri depulit, ipsa tulit.'
Scribere plura libet, sed pondere lapsa catenae
Est manus, et vires subtrahit ipse timor.