Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris

Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris
By P. Ovidius Naso
Edited by: R. Ehwald

Leipzig B. G. Teubner 1907

Perseus Documents Collection Table of Contents

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Funded by The Annenberg CPB/Project

Oenone Paridi

Aura levis rigido pendentia lintea malo
Suscitat, et remis eruta canet aqua.
[55] Prosequor infelix oculis abeuntia vela,
Qua licet, et lacrimis umet harena meis,
Utque celer venias, virides Nereidas oro
Scilicet ut venias in mea damna celer!
Votis ergo meis alii rediture redisti?
[60] Ei mihi, pro dira paelice blanda fui!
Adspicit inmensum moles nativa profundum
Mons fuit; aequoreis illa resistit aquis.
Hinc ego vela tuae cognovi prima carinae,
Et mihi per fluctus impetus ire fuit.
[65] Dum moror, in summa fulsit mihi purpura prora
Pertimui; cultus non erat ille tuus.
Fit propior terrasque cita ratis attigit aura;
Femineas vidi corde tremente genas.
Non satis id fuerat quid enim furiosa morabar?
[70] Haerebat gremio turpis amica tuo!
Tunc vero rupique sinus et pectora planxi,
Et secui madidas ungue rigente genas,
Inplevique sacram querulis ululatibus Iden
Illuc has lacrimas in mea saxa tuli.
[75] Sic Helene doleat defectaque coniuge ploret,
Quaeque prior nobis intulit, ipsa ferat!
Nunc tibi conveniunt, quae te per aperta sequantur
Aequora legitimos destituantque viros;
At cum pauper eras armentaque pastor agebas,
[80] Nulla nisi Oenone pauperis uxor erat.
Non ego miror opes, nec me tua regia tangit
Nec de tot Priami dicar ut una nurus
Non tamen ut Priamus nymphae socer esse recuset,
Aut Hecubae fuerim dissimulanda nurus;
[85] Dignaque sum fieri rerum matrona potentis;
Sunt mihi, quas possint sceptra decere, manus.
Nec me, faginea quod tecum fronde iacebam,
Despice; purpureo sum magis apta toro.
Denique tutus amor meus est; ibi nulla parantur
[90] Bella, nec ultrices advehit unda rates.
Tyndaris infestis fugitiva reposcitur armis;
Hac venit in thalamos dote superba tuos.
Quae si sit Danais reddenda, vel Hectora fratrem,
Vel cum Deiphobo Polydamanta roga;
[95] Quid gravis Antenor, Priamus quid suadeat ipse,
Consule, quis aetas longa magistra fuit!
Turpe rudimentum, patriae praeponere raptam.
Causa pudenda tua est; iusta vir arma movet.
Nec tibi, si sapias, fidam promitte Lacaenam,
[100] Quae sit in amplexus tam cito versa tuos.
Ut minor Atrides temerati foedera lecti
Clamat et externo laesus amore dolet,
Tu quoque clamabis. nulla reparabilis arte
Laesa pudicitia est; deperit illa semel.