Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris

Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris
By P. Ovidius Naso
Edited by: R. Ehwald

Leipzig B. G. Teubner 1907

Perseus Documents Collection Table of Contents

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Funded by The Annenberg CPB/Project

Leander Heroni

Ipse meos igitur servo, quibus uror, amores
Teque, magis caelo digna puella, sequor.
Digna quidem caelo es sed adhuc tellure morare,
[170] Aut dic, ad superos et mihi qua sit iter!
Hic es, et exigue misero contingis amanti,
Cumque mea fiunt turbida mente freta.
Quid mihi, quod lato non separor aequore, prodest?
Num minus haec nobis tam brevis obstat aqua?
[175] An malim, dubito, toto procul orbe remotus
Cum domina longe spem quoque habere meam.
Quo propius nunc es, flamma propiore calesco,
Et res non semper, spes mihi semper adest.
Paene manu quod amo, tanta est vicinia, tango;
[180] Saepe sed, heu, lacrimas hoc mihi 'paene' movet!
Velle quid est aliud fugientia prendere poma
Spemque suo refugi fluminis ore sequi?
Ergo ego te numquam, nisi cum volet unda, tenebo,
Et me felicem nulla videbit hiemps,
[185] Cumque minus firmum nil sit quam ventus et unda,
In ventis et aqua spes mea semper erit?
Aestus adhuc tamen est. quid, cum mihi laeserit aequor
Plias et Arctophylax Oleniumque pecus?
Aut ego non novi, quam sim temerarius, aut me
[190] In freta non cautus tum quoque mittet amor;
Neve putes id me, quod abest, promittere, tempus,
Pignora polliciti non tibi tarda dabo.
Sit tumidum paucis etiamnunc noctibus aequor,
Ire per invitas experiemur aquas;
[195] Aut mihi continget felix audacia salvo,
Aut mors solliciti finis amoris erit!
Optabo tamen ut partis expellar in illas,
Et teneant portus naufraga membra tuos;
Flebis enim tactuque meum dignabere corpus
[200] Et 'mortis,' dices, 'huic ego causa fui!'
Scilicet interitus offenderis omine nostri,
Litteraque invisa est hac mea parte tibi.
Desino parce queri! sed uti mare finiat iram,
Accedant, quaeso, fac tua vota meis.
[205] Pace brevi nobis opus est, dum transferor isto;
Cum tua contigero litora, perstet hiemps!
Istic est aptum nostrae navale carinae,
Et melius nulla stat mea puppis aqua.
Illic me claudat Boreas, ubi dulce morari est!
[210] Tunc piger ad nandum, tunc ego cautus ero,
Nec faciam surdis convicia fluctibus ulla,
Triste nataturo nec querar esse fretum.
Me pariter venti teneant tenerique lacerti,
Per causas istic inpediarque duas!
[215] Cum patietur hiemps, remis ego corporis utar;
Lumen in adspectu tu modo semper habe!
Interea pro me pernoctet epistula tecum,
Quam precor ut minima prosequar ipse mora!