Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris

Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris
By P. Ovidius Naso
Edited by: R. Ehwald

Leipzig B. G. Teubner 1907

Perseus Documents Collection Table of Contents

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Funded by The Annenberg CPB/Project

Sappho Phaoni

O vos erronem tellure remittite vestra,
Nisiades matres Nisiadesque nurus,
[55] Nec vos decipiant blandae mendacia linguae!
Quae dicit vobis, dixerat ante mihi.
Tu quoque, quae montes celebras, Erycina, Sicanos
Nam tua sum vati consule, diva, tuae!
An gravis inceptum peragit fortuna tenorem
[60] Et manet in cursu semper acerba suo?
Sex mihi natales ierant, cum lecta parentis
Ante diem lacrimas ossa bibere meas.
Arsit iners frater meretricis captus amore
Mixtaque cum turpi damna pudore tulit;
[65] Factus inops agili peragit freta caerula remo,
Quasque male amisit, nunc male quaerit opes.
Me quoque, quod monui bene multa fideliter, odit;
Hoc mihi libertas, hoc pia lingua dedit.
Et tamquam desint, quae me sine fine fatigent,
[70] Accumulat curas filia parva meas.
Ultima tu nostris accedis causa querelis.
Non agitur vento nostra carina suo.
Ecce, iacent collo sparsi sine lege capilli,
Nec premit articulos lucida gemma meos;
[75] Veste tegor vili, nullum est in crinibus aurum,
Non Arabum noster dona capillus habet.
Cui colar infelix, aut cui placuisse laborem?
Ille mei cultus unicus auctor abes.
Molle meum levibusque cor est violabile telis,
[80] Et semper causa est, cur ego semper amem
Sive ita nascenti legem dixere Sorores
Nec data sunt vitae fila severa meae,
Sive abeunt studia in mores, artisque magistra
Ingenium nobis molle Thalia facit.
[85] Quid mirum, si me primae lanuginis aetas
Abstulit, atque anni quos vir amare potest?
Hunc ne pro Cephalo raperes, Aurora, timebam
Et faceres, sed te prima rapina tenet!
Hunc si conspiciat quae conspicit omnia Phoebe,
[90] Iussus erit somnos continuare Phaon;
Hunc Venus in caelum curru vexisset eburno,
Sed videt et Marti posse placere suo.
O nec adhuc iuvenis, nec iam puer, utilis aetas,
O decus atque aevi gloria magna tui,
[95] Huc ades inque sinus, formose, relabere nostros!
Non ut ames oro, verum ut amere sinas.
Scribimus, et lacrimis oculi rorantur obortis;
Adspice, quam sit in hoc multa litura loco!
Si tam certus eras hinc ire, modestius isses,
[100] Et modo dixisses 'Lesbi puella, vale!'
Non tecum lacrimas, non oscula nostra tulisti;
Denique non timui, quod dolitura fui.
Nil de te mecum est nisi tantum iniuria; nec tu,
Admoneat quod te, pignus, amantis, habes.
[105] Non mandata dedi, neque enim mandata dedissem
Ulla, nisi ut nolles inmemor esse mei.