Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris

Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris
By P. Ovidius Naso
Edited by: R. Ehwald

Leipzig B. G. Teubner 1907

Perseus Documents Collection Table of Contents

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Liber primus
EPIGRAMMA IPSIUS

Epistulae (vel Heroides)

Phyllis Demophoonti

Briseis Achilli

Phaedra Hippolyto

Hypsipyle Iasoni

Hermione Orestae

Deianira Herculi

Laodamia Protesilao

Hypermestra Lynceo

Acontius Cydippae

Cydippe Acontio

Medicamina faciei femineae

Funded by The Annenberg CPB/Project

Medea Iasoni

Serpentis igitur potui taurosque furentes;
Unum non potui perdomuisse virum,
[165] Quaeque feros pepuli doctis medicatibus ignes,
Non valeo flammas effugere ipsa meas.
Ipsi me cantus herbaeque artesque relinquunt;
Nil dea, nil Hecates sacra potentis agunt.
Non mihi grata dies; noctes vigilantur amarae,
[170] Et tener a misero pectore somnus abest.
Quae me non possum, potui sopire draconem;
Utilior cuivis quam mihi cura mea est.
Quos ego servavi, paelex amplectitur artus,
Et nostri fructus illa laboris habet.
[175] Forsitan et, stultae dum te iactare maritae
Quaeris et iniustis auribus apta loqui,
In faciem moresque meos nova crimina fingas.
Rideat et vitiis laeta sit illa meis!
Rideat et Tyrio iaceat sublimis in ostro
[180] Flebit et ardores vincet adusta meos!
Dum ferrum flammaeque aderunt sucusque veneni,
Hostis Medeae nullus inultus erit!
Quodsi forte preces praecordia ferrea tangunt,
Nunc animis audi verba minora meis!
[185] Tam tibi sum supplex, quam tu mihi saepe fuisti,
Nec moror ante tuos procubuisse pedes.
Si tibi sum vilis, communis respice natos;
Saeviet in partus dira noverca meos.
Et nimium similes tibi sunt, et imagine tangor,
[190] Et quotiens video, lumina nostra madent.
Per superos oro, per avitae lumina flammae,
Per meritum et natos, pignora nostra, duos
Redde torum, pro quo tot res insana reliqui;
Adde fidem dictis auxiliumque refer!
[195] Non ego te inploro contra taurosque virosque,
Utque tua serpens victa quiescat ope;
Te peto, quem merui, quem nobis ipse dedisti,
Cum quo sum pariter facta parente parens.
Dos ubi sit, quaeris? campo numeravimus illo,
[200] Qui tibi laturo vellus arandus erat.
Aureus ille aries villo spectabilis alto
Dos mea, quam, dicam si tibi 'redde!,' neges.
Dos mea tu sospes; dos est mea Graia iuventus!
I nunc, Sisyphias, inprobe, confer opes!
[205] Quod vivis, quod habes nuptam socerumque potentis,
Hoc ipsum, ingratus quod potes esse, meum est.
Quos equidem actutum sed quid praedicere poenam
Attinet? ingentis parturit ira minas.
Quo feret ira, sequar! facti fortasse pigebit
[210] Et piget infido consuluisse viro.
Viderit ista deus, qui nunc mea pectora versat!
Nescio quid certe mens mea maius agit!