Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris By P. Ovidius Naso
Edited by:
R. Ehwald
Leipzig B. G. Teubner 1907
Perseus Documents Collection Table of Contents
Amores
Liber primus EPIGRAMMA IPSIUS
Liber secundus
Liber tertius
Epistulae (vel Heroides)
Penelope Ulixi
Phyllis Demophoonti
Briseis Achilli
Phaedra Hippolyto
Oenone Paridi
Hypsipyle Iasoni
Dido Aeneae
Hermione Orestae
Deianira Herculi
Ariadne Theseo
Canace Macareo
Medea Iasoni
Laodamia Protesilao
Hypermestra Lynceo
Sappho Phaoni
Paris Helenae
Helene Paridi
Leander Heroni
Hero Leandro
Acontius Cydippae
Cydippe Acontio
Medicamina faciei femineae
Ars Amatoria
Liber primus
Liber secundus
Liber tertius
Remedia amoris
Amores
Liber primus EPIGRAMMA IPSIUS
Liber secundus
Liber tertius
Epistulae (vel Heroides)
Penelope Ulixi
Phyllis Demophoonti
Briseis Achilli
Phaedra Hippolyto
Oenone Paridi
Hypsipyle Iasoni
Dido Aeneae
Hermione Orestae
Deianira Herculi
Ariadne Theseo
Canace Macareo
Medea Iasoni
Laodamia Protesilao
Hypermestra Lynceo
Sappho Phaoni
Paris Helenae
Helene Paridi
Leander Heroni
Hero Leandro
Acontius Cydippae
Cydippe Acontio
Medicamina faciei femineae
Ars Amatoria
Liber primus
Liber secundus
Liber tertius
Remedia amoris
Funded by The Annenberg CPB/Project |
|
Oenone Paridi
[105] Ardet amore tui? sic et Menelaon amavit.
Nunc iacet in viduo credulus ille toro.
Felix Andromache, certo bene nupta marito!
Uxor ad exemplum fratris habenda fui;
Tu levior foliis, tum cum sine pondere suci
[110] Mobilibus ventis arida facta volant;
Et minus est in te quam summa pondus arista,
Quae levis adsiduis solibus usta riget.
Hoc tua nam recolo quondam germana canebat,
Sic mihi diffusis vaticinata comis:
[115] 'Quid facis, Oenone? quid harenae semina mandas?
Non profecturis litora bubus aras.
Graia iuvenca venit, quae te patriamque domumque
Perdat! io prohibe! Graia iuvenca venit!
Dum licet, obscenam ponto demergite puppim!
[120] Heu! quantum Phrygii sanguinis illa vehit!'
Vox erat in cursu: famulae rapuere furentem;
At mihi flaventes diriguere comae.
A, nimium miserae vates mihi vera fuisti
Possidet, en, saltus illa iuvenca meos!
[125] Sit facie quamvis insignis, adultera certe est;
Deseruit socios hospite capta deos.
Illam de patria Theseus nisi nomine fallor
Nescio quis Theseus abstulit ante sua.
A iuvene et cupido credatur reddita virgo?
[130] Unde hoc conpererim tam bene, quaeris? amo.
Vim licet appelles et culpam nomine veles;
Quae totiens rapta est, praebuit ipsa rapi.
At manet Oenone fallenti casta marito
Et poteras falli legibus ipse tuis!
[135] Me Satyri celeres silvis ego tecta latebam
Quaesierunt rapido, turba proterva, pede
Cornigerumque caput pinu praecinctus acuta
Faunus in inmensis, qua tumet Ida, iugis.
Me fide conspicuus Troiae munitor amavit,
Admisitque meas ad sua dona manus.
Quaecumque herba potens ad opem radixque medenti
Utilis in toto nascitur orbe, mea est.
Me miseram, quod amor non est medicabilis herbis!
[150] Deficior prudens artis ab arte mea.
Quod nec graminibus tellus fecunda creandis
Nec deus, auxilium tu mihi ferre potes.
[155] Et potes, et merui dignae miserere puellae!
Non ego cum Danais arma cruenta fero
Sed tua sum tecumque fui puerilibus annis
Et tua, quod superest temporis, esse precor!
|
|