Forsitan invitus mecum tamen, inprobe, dormis,
Et, quamquam non vis ipse venire, venis.
Nam modo te videor prope iam spectare natantem,
[60] Bracchia nunc umeris umida ferre meis,
Nunc dare, quae soleo, madidis velamina membris,
Pectora nunc nostro iuncta fovere sinu
Multaque praeterea linguae reticenda modestae,
Quae fecisse iuvat, facta referre pudet.
[65] Me miseram! brevis est haec et non vera voluptas;
Nam tu cum somno semper abire soles.
Firmius, o, cupidi tandem coeamus amantes,
Nec careant vera gaudia nostra fide!
Cur ego tot viduas exegi frigida noctes?
[70] Cur totiens a me, lente morator, abes?
Est mare, confiteor, non nunc tractabile nanti;
Nocte sed hesterna lenior aura fuit.
Cur ea praeterita est? cur non ventura timebas?
Tam bona cur periit, nec tibi rapta via est?
[75] Protinus ut similis detur tibi copia cursus,
Hoc melior certe, quo prior, illa fuit.
At cito mutata est pacati forma profundi.
Tempore, cum properas, saepe minore venis.
Hic, puto, deprensus nil, quod querereris, haberes,
[80] Meque tibi amplexo nulla noceret hiemps.
Certe ego tum ventos audirem laeta sonantis,
Et numquam placidas esse precarer aquas.
Quid tamen evenit, cur sis metuentior undae
Contemptumque prius nunc vereare fretum?
[85] Nam memini, cum te saevum veniente minaxque
Non minus, aut multo non minus, aequor erat;
Cum tibi clamabam: 'sic tu temerarius esto,
Ne miserae virtus sit tua flenda mihi!'
Unde novus timor hic, quoque illa audacia fugit?
[90] Magnus ubi est spretis ille natator aquis?
Sis tamen hoc potius, quam quod prius esse solebas,
Et facias placidum per mare tutus iter
Dummodo sis idem, dum sic, ut scribis, amemur,
Flammaque non fiat frigidus illa cinis.
[95] Non ego tam ventos timeo mea vota morantes,
Quam similis vento ne tuus erret amor,
Ne non sim tanti, superentque pericula causam,
Et videar merces esse labore minor.
Interdum metuo, patria ne laedar et inpar
[100] Dicar Abydeno Thressa puella toro.
Ferre tamen possum patientius omnia, quam si
Otia nescio qua paelice captus agis,
In tua si veniunt alieni colla lacerti,
Fitque novus nostri finis amoris amor.
[105] A, potius peream, quam crimine vulnerer isto,
Fataque sint culpa nostra priora tua!
Nec, quia venturi dederis mihi signa doloris,
Haec loquor aut fama sollicitata nova.
Omnia sed vereor quis enim securus amavit?
[110] Cogit et absentes plura timere locus.
Felices illas, sua quas praesentia nosse
Crimina vera iubet, falsa timere vetat!
Nos tam vana movet, quam facta iniuria fallit,
Incitat et morsus error uterque pares.
|
