Consolatio Philosophiae By Ancius Manlius Severinus Boethius
Edited by:
James J. O'Donnell
Perseus Documents Collection Table of Contents
Liber Primus
Liber Secundus
Liber Tertius
Liber Quartus
Liber Quintus
Funded by The Annenberg CPB/Project |
|
Liber Tertius
[sect. M12]
felix, qui potuit boni fontem uisere lucidum, felix, qui potuit grauis terrae soluere uincula. [5] quondam funera coniugis uates Threicius gemens postquam flebilibus modis siluas currere mobiles, amnes stare coegerat [10] iunxitque intrepidum latus saeuis cerua leonibus nec uisum timuit lepus iam cantu placidum canem, cum flagrantior intima [15] feruor pectoris ureret nec qui cuncta subegerant mulcerent dominum modi, immites superos querens infernas adiit domos. [20] illic blanda sonantibus chordis carmina temperans quicquid praecipuis deae matris fontibus hauserat, quod luctus dabat impotens, [25] quod luctum geminans amor deflet Taenara commouens et dulci ueniam prece umbrarum dominos rogat. stupet tergeminus nouo [30] captus carmine ianitor; quae sontes agitant metu ultrices scelerum deae iam maestae lacrimis madent; non Ixionium caput [35] uelox praecipitat rota et longa site perditus spernit flumina Tantalus; uultur dum satur est modis non traxit Tityi iecur. [40] tandem 'uincimur' arbiter umbrarum miserans ait. 'donamus comitem uiro emptam carmine coniugem; sed lex dona coherceat, [45] ne dum Tartara liquerit fas sit lumina flectere.' quis legem det amantibus? maior lex amor est sibi. heu, noctis prope terminos [50] Orpheus Eurydicen suam uidit, perdidit, occidit. uos haec fabula respicit quicumque in superum diem mentem ducere quaeritis; [55] nam qui Tartareum in specus uictus lumina flexerit, quicquid praecipuum trahit perdit dum uidet inferos.
|
|