Electronic edition published by Stoa Consortium and funded by the NSF-EU. This text has been proofread to a degree of accuracy. It was converted to electronic form using manifest typing errors have been reformed.

PRIMA SALUTATIO

PUER
MATER
PATER
ISABELLULA

Puer

Salvus sis mi Pater, salve mea matercula, precor vobis felicem hunc diem germanuli, propitium vobis opto Christum sororculae.

Pat.

Mi fili, sospitet te Deus, evehat ad ingentes virtutes.

Mat.

Servet te Christus, mea lux. Quid agis mea dulcedo? quid vales? quomodo nocte hac quievisti?

Puer

Recte valeo, et placide dormivi.

Mat.

Christo gratia: proprium hoc velit tibi esse.

Puer

Ad mediam tamen noctem excitatus sunm e dolore capitis.

[ 286 ] Mat.

Me perditam, et miserrimam! Quid narras? Qua parte capitis?

Puer

Ad brechma.
Ad Brechma, brechma, tis; sive bregma, pars anterior capitis, synciput; a Breco Graeco, quod est pluo, et irrigo; haec enim pars maxime humida, et tenera esse solet praecipue infantibus: Gaza tamen aliquoties occiput vertit.

Mat.

Quamdiu?.

Puer

Vix octava parte horae: postea redormii, nec sensi amplius.

Mat.

Respiravi, nam exanimaras me.

Puer

Bene sit tibi Isabellula, para mihi jentaculum. Ruscio,Ruscio huc, canicule festivissime: en ut cauda adulatur, ut se in posteriores pedes erigit: quomodo habes? quomodo vales? Heus tu, adfer panis bucceam unam aut alteram, quam ei demus: videbis lusus scitissimos. Non esuris? nihilne edisti hodie? profecto plus est in cane isto intelligentiae, quam in illo mulione crasso.

Pat.

Tulliole mi, lubet mihi tecum paulisper confabulari.

Puer

Quid mi pater? nam nihil mihi accidere potest suavius, quam te audire.

Pat.

Hic tuus Ruscio est belua, an homo?

Puer

Belua , ut credo.

Pat.

Quid tu habes cur sis homo, non ille? tu edis, bibis, dormis, ambulas, cursitas, lusitas: haec ille omnia.

Puer

Atqui ego sum homo.

Pat.

Quomodo id cognoscis? quid tu nunc habes plus quam canis ? Sed hoc interest, quod ille non potest homo fieri: tu pOtes, Si ViS.

Puer

Obsecro, mi Pater, effice id primo quoque tempore.

Pat.

Fiet, si eas quo eunt beluae, redeunt homines.

Puer

Ibo pater multo libentissime, sed ubi id est?

Pat.

In ludo litterario.

Puer

Nulla, est in me ad rem tantam mora.

Pat.

Nec in me. Isabellula, audin? da huic jentaculum in cistella.

Isab.

Ecquid nam?

Pat.

Frustum panis butyro illitum, vel ficos aridas, aut uvas passas pro obsonio, sed insolatas:
Insolatas, ad solem exsiccatas.
nam alterx illae viscosae inficiunt puerorum digitos, et vestes, nisi malit cerasa aliquot, vel pruna aurea, et oblonga: insere brachiolum cistulae, ne excidat.

[ 287 ]