G.
Cur non interfuisti hodiernae concioni?
T.
Occupatus eram in scribendis literis.
G.
Non poteras differre negotium?
T.
Urgebat tabellarii festinatio.
G.
Atqui praeceptor docet nos, omnia postponenda esse Dei negotiis.
T.
Docet quidem, neque id mihi dubium est; sed nunquam sumus adeo
perfecti quin saepe Deum terrenis istis postponamus.
G.
Istud malum est.
T.
Pessimum vero; semper homines sumus, nisi Deus nos Spiritu suo
immutaverit. Sed dic, quaeso, fuitne frequens
[ 118 ]
auditorium?
G.
Non admodum; pro more solito.
T.
Unde fit istud?
G.
Ignoras populum nunc esse occupatum in vendemiis?
T.
Non ignoro; sed non possunt homines divinis rebus unicam horam impendere?
G.
De hoc non est meum tibi reddere rationem; hoc tantum dico, Turpe
est doctori, cum culpa redarguit ipsum.
T.
Papae! quantum colaphum impegisti mihi! Vale: verbum non amplius addam.
G.
Esto igitur alias prudentior.
